Elise Blad (21) uit Diemen is sinds afgelopen zomer wereldkampioen eenwieleren marathon “standaard”. Dus over een afstand van 42,195 km, op een wiel van 29 inch.
Hoe is dat zo gekomen, wat doet ze daarvoor, en wat zijn haar toekomstplannen?
Tekst: Klaas Bil. Foto’s: Elise Blad
Elise, om te beginnen enorm gefeliciteerd met je wereldtitel Marathon standaard van Unicon20 in Grenoble! Aan zulke successen gaat natuurlijk heel wat vooraf. Wanneer ben je met eenwieleren begonnen, en waarom was dat?
Toen ik 10 was, kreeg ik een eenwieler voor Sinterklaas. Het leek me leuk om het te kunnen, maar het duurde echt heel lang, ik heb wel vijf maanden geoefend voor ik los kon rijden! Daarna heb ik er een of twee jaar niet zo veel mee gedaan. Maar ik had een buurmeisje, Lindsey, met wie ik vaak buiten speelde. Toen zij het ook wilde leren, hebben we samen geoefend op mijn eenwieler. Dat vond ze zo leuk dat ze ook een eenwieler kocht.
Wanneer en waardoor kreeg je het idee om hogerop te komen in de eenwielersport?
Toen Lindsey en ik 13 jaar waren, gingen we wat googelen en vonden we de eenwielerclub Kameleon Express in Almere. Daar zijn we toen lid van geworden, en oefenden we vooral dingen als trucjes en figuren rijden. Het jaar daarna, in 2016, gingen we voor het eerst mee naar het NK Eenwieleren. Zo kwamen we in contact met meer eenwieleraars en met wedstrijden. Ik zag al die mensen supersnel rijden en ik dacht: wow, dat wil ik ook kunnen! Vanaf toen ben ik veel fanatieker gaan trainen, eerst alleen op de 5 km, en toen dacht ik ook, het zou wel leuk zijn om iets te winnen op het NKE.
Welke disciplines beoefen je, en waarom juist die?
Ik doe vooral Track, dus wedstrijden op de atletiekbaan, en Road, dat zijn de langere afstanden. Dat is eigenlijk gekomen door het NKE waar ook vooral die disciplines gedaan worden, daar ben ik bij blijven “hangen”. Pas later kwam ik erachter dat er nog allerlei andere soorten wedstrijden bestaan. Maar eigenlijk past Track en Road als sport ook het beste bij mij, in trucjes leren ben ik niet zo goed.
Daar ben je toch wat te bescheiden, denk ik… Je bent een van de weinigen in Nederland die officieel Eenwielerdiploma niveau 5 hebben behaald.
Hmmm ja. Maar ik ken wel mensen die beter zijn in trucjes dan ik, alleen hebben zij misschien nooit geprobeerd om die diploma’s te halen. Ik heb bovendien het gevoel dat er in Track en Road meer wedstrijden zijn, en ik doe graag wedstrijden.
Hoe vaak en hoe lang train je?
Ik train zes keer per week, maar dat is niet alleen maar eenwieleren. Meestal doe ik elke week twee keer een uur spinning in de sportschool, vooral voor conditie, en één keer bootcamp, dat is kracht- en conditietraining voor je hele lichaam. De andere keren doe ik wel eenwieleren, meestal een keer op de atletiekbaan, een keer een langere afstand, en een keer iets van slalom.
Best wel gestructureerd dus. Train je het hele jaar door, of heb je ook periodes dat je niet of minder traint?
Ik train eigenlijk altijd door, alleen niet als we op vakantie zijn. Dat vind ik ook niet moeilijk want ik vind het gewoon leuk om te doen. Maar het verschilt wel. In de winter ben ik meestal vaker in de sportschool dan op de eenwieler. En als er bijvoorbeeld een marathonwedstrijd aankomt, train ik daar relatief meer op.
Je noemde net een atletiekbaan. Hoe heb je die gevonden, en geregeld dat je daar mag trainen?
Ik zat vroeger op atletiek, dus ik wist dat die baan er was, ongeveer tien minuten eenwieleren van waar ik woon. En de baan is niet afgesloten, dus we gingen daar gewoon heen om te eenwieleren. Dat ging jarenlang goed, maar op een gegeven moment begon de baanbeheerder een beetje moeilijk te doen. Hij was bang dat de eenwieler de baan zou beschadigen. Mijn moeder heeft toen contact opgenomen met de stadsdeelvoorzitter, en nu hebben we gelukkig officieel toestemming.
Focus je meer op kracht, op uithoudingsvermogen, of op techniek?
Allemaal wel. Uithoudingsvermogen train ik door spinning en bootcamp. Als ik op de eenwieler train, leg ik daarom de nadruk op techniektraining zoals startjes, eenbeenrijden en trapsnelheid. Bij bootcamp en total body workout trainen we ook vaak met gewichtjes.
Train je liever alleen of met anderen?
Liever wel met anderen. Maar dat gaat niet altijd, want eenwieleren is wel een beetje een eenzame sport. In mijn omgeving ken ik bijna niemand met wie ik kan trainen. Mede daarom ben ik ook bij die sportschool begonnen. In de groepslessen sport je samen met andere mensen, dat maakt het wel leuker en het motiveert ook meer.
Beoefen je ook andere sporten?
Ja, de sportschool en bootcamp die ik al noemde, maar dat doe ik vooral met het eenwieleren als doel. Ik denk dat het goed is om op die manier all-round te trainen. Maar verder doe ik geen andere sporten.
Hoe belangrijk is het materiaal voor je succes?
Je moet natuurlijk wel de juiste eenwieler hebben voor een specifieke wedstrijd, bijvoorbeeld bij Track wedstrijden moeten de wieldiameter en de cranklengte optimaal zijn, binnen de geldende limieten. Maar verder is het materiaal bij Track en Road niet superbelangrijk. Mijn wereldtitel op de marathon heb ik bijvoorbeeld gehaald op een 29 inch muni (offroad eenwieler) waar ik de band en de cranks vervangen heb. Ik wilde namelijk een gladde band en korte cranks. Maar het is niet per se de lichtste of beste eenwieler. En voor Track heb ik een dure Mad4One race-eenwieler gekocht, maar eerlijk gezegd merk ik geen verbetering vergeleken met mijn Qu-Ax racer.
“Mijn wereldtitel op de marathon heb ik
gehaald op een 29 inch muni waarvan ik
de band en de cranks vervangen heb“
Inmiddels heb ik acht eenwielers, want als ik er eentje vervang hou ik de oude als reserve, haha. Bijvoorbeeld om trucjes te oefenen waarbij hij makkelijk kan beschadigen. Het begon met een 20 inch van de Intertoys waarop ik het geleerd heb, maar die gebruik ik echt nooit meer. Daarna een Qu-Ax en een Mad4One 20 inch voor trucjes. Verder heb ik twee 24 inch race-eenwielers, een 29 inch, vooral voor muni, een 36 inch voor de lange afstanden, en een giraffe. Ik vind het leuk om ze te zien als een soort verzameling.
Wat zijn je sterke punten op eenwielergebied, en waar wil je nog aan werken?
Mijn sterke punt is vooral conditie, omdat ik op de langere afstanden relatief beter ben. Ik wil graag verder werken aan mijn topsnelheid, zodat ik bijvoorbeeld ook op de 400 en 800 meter wat kan winnen. Misschien op de volgende Unicon…
Hoe belangrijk is tactiek in Track en Road wedstrijden?
Dat kan best een groot verschil maken, maar het hangt erg van de tegenstander af. Als je meer wedstrijdervaring hebt, leer je je concurrenten ook beter kennen. Bij de marathon die ik gewonnen heb, reed ik vooral tegen Alina en Leonie Czimek. Zij zijn supersnel op de sprint, dus een eindsprint zou ik nooit van ze winnen. Het plan was om na de eerste ronde (er waren drie ronden) een voorsprong te nemen, wat niet zo goed lukte doordat ik drie keer gevallen was. Daardoor was het uiteindelijk heel close, maar het werkte toch! Bij de Track wedstrijden speelt tactiek minder een rol, die zijn kort genoeg om er vanaf de start vol voor te gaan.
Net als in het gewone leven gaat in sport niet altijd alles goed. Wat doe je als het eens tegenzit?
Oh dat gebeurt zeker wel! Dat is vervelend voor een tijdje, en de motivatie zakt dan vaak ook wat in. Ik probeer dan op een andere manier te trainen, dingen die wel goed gaan zoals op de sportschool. Zo pep ik mezelf weer op.
Heb je een favoriete eenwielerherinnering?
Ik vind alle eenwieler-evenementen superleuk! Bijvoorbeeld het NKE, de Zeelse eenwielerwedstrijden en wedstrijden in het buitenland. Maar het WK is toch wel mijn favoriet, deze duurt het langst en is ook het speciaalst. Met al die eenwieleraars uit de hele wereld, twee weken lang eenwieleren, dat hoop ik echt nog heel vaak mee te maken. Ik denk nu in elk geval met veel plezier terug aan mijn marathon op Unicon20, omdat dat toch wel het meest speciale is dat ik heb behaald.
Heb je eenwielervrienden? En zit je bij een club?
Ik heb het gevoel dat ik met de meeste mensen in de eenwielerwereld, vooral de Nederlanders, wel bevriend ben. Lindsey en Jitske wonen vlakbij, dus met hen kan ik vaak eenwieleren, de anderen zie ik alleen op evenementen.
Ik zit nog steeds bij de Kameleon Express in Almere, Dat is elke vrijdag weer heel gezellig, maar zij spelen niet echt een rol bij mijn wedstrijdresultaten.
“Het leek me heel cool om gewoon één medaille te halen op het NKE“
Wat motiveert je om door te gaan na zo veel jaar? Heb je als wereldkampioen wel iets om nog naar te streven?
Het helpt vooral om telkens nieuwe doelen te stellen. In het begin leek het me heel cool om gewoon één medaille te halen op het NKE. Toen ik in 2018 mijn eerste medailles haalde (ik had er toen drie), werd het doel om Nederlands Kampioen te worden. Daarna werd het doel om één medaille te halen op Unicon, en zo ging het verder.
Ook als wereldkampioen kan je nog vooruit komen. Sowieso zijn er meer Track en Road disciplines dan alleen de marathon. En op de marathon zou ik graag het wereldrecord halen, ik zat er nu nog 45 seconden boven.
Doe je iets op eenwielergebied buiten het zelf rijden?
Ja, ik geef soms wel eens workshops, meestal samen met Lindsey. Bijvoorbeeld op het Eenwielerfestival, of op de NKE Trainingsmiddag.
Wat doe je buiten het eenwieleren?
Ik studeer aan de Universiteit van Amsterdam, daar heb ik dit jaar mijn bachelor Econometrie afgerond. Nu ben ik bezig met mijn master Actuarial Science and Mathematical Finance. Met de studie ben ik het grootste deel van mijn tijd bezig, naast eenwieleren.
Daarnaast speel ik sinds twee jaar piano, maar dat kan ik niet heel goed hoor, het is gewoon voor de lol. En als bijbaan geef ik bijlessen aan een basisschoolleerling.
Wat zou je adviseren aan iemand die ook wereldkampioen wil worden?
Het belangrijkste is toch wel plezier hebben, want daar gaat het tenslotte om! Prijzengeld is er sowieso niet te winnen. Ja, je moet natuurlijk ook veel oefenen, maar dat hou je alleen maar vol als je het leuk vindt!